De eerste dag!

Vanaf vandaag is het afgelopen met de lol: tijd om te studeren! (alsof we niks anders gedaan hebben de afgelopen tijd..)

Om 9.00u begon het allereerste taalcollege. De mensen met wie ik naar het JNI ging vanaf de mansion hadden problemen met de metro, en kwamen twee minuten te laat (zul je net zien), en dat is natuurlijk not done in Japan, dus morgen zijn we een uur te vroeg xD
Goed, we hebben twee taaldocenten, beide vrouwen, namelijk Yoshida-sensei (een oudere vrouw) en Koyama-sensei (een jongere vrouw). We zijn in twee groepen opgedeeld, niet eens op niveau (geen idee hoe ze het wel besloten hebben), en ik zit in groep B, samen met Luciano, Nick, Marit, Sebastian, Ho-Ling en Dorian.
Wij begonnen met Yoshida-sensei, en we moesten een 自己紹介 houden, oftewel, jezelf voorstellen (op de goede manier, uiteraard). Dus eerste leerde ze ons hoe dat moest, wat goede zinstructuren waren en dergelijke, en daarna mochten we aan de slag. We moesten doen alsof wij (de toehoorders) Japanners waren en proberen te bedenken wat Japanners aan je zouden vragen nadat je je verhaaltje gehouden hebt. Het was eigenlijk best grappig (en ook nog wel moeiljk), maar het lukte allemaal best aardig.
Na 45 minuten hadden we vijf minuutjes pauze en wisselden we naar Koyama-sensei (dat wisselen op één dag slaat nergens op, trouwens..). We gingen verder met ons oude tekstboek, en ze ging de vocabulaire behandelen en in het Japans uitleggen. Was wel gaaf, maar ook wel vermoeiend om je aandacht constant bij het Japans te houden. Maar het gaat steeds beter.
Na 45 minuten wéér een pauze, daarna verder met die vocabulaire, en wéér een pauze en toen kwam Yoshida-sensei weer terug naar onze groep om de grammatica te behandelen. Dat was echt vaag xD Meer een opdreuning van de structuren en beetje toepassen.
Ze spreken ons hier trouwens aan bij de achternaam, wat in Japan heel gewoon is, maar wat met onze ingewikkelde Nederlandse namen echt onzin is xD In plaats van dat ze even slim doen en ons bij voornaam aanspreken (wat ze echt veel gemakkelijker afgaat), doen ze liever moeilijk. Nouja, mij boeit het verder niet zo; mijn naam is gemakkelijk uit te spreken [kaipaasu]. De Goeij (van Sebastian) is al véél moeilijker en ook niet te verstaan als het uitgesproken wordt xD
Tot slot kregen we onze gemaakte test terug. Je werd geacht (more or less) om 80% of hoger te scoren; in elk geval, dan had je het goed gedaan. Ik had 88%, dus mag zeer tevreden zijn, dunkt mij! ;D
Helemaal tot slot kregen we huiswerk op; 13 kanji combinaties voor een dictee morgen, ons geschreven verhaaltje (welke we terug hadden gekregen met correcties) opnieuw in het net schrijven (typisch Japans) en oefeningen maken. Nee hoor, we krijgen het niet druk =D

Gelukkig ging een aantal van ons hierna met Yanagizawa-san uit lunchen, op haar kosten (ze is echt gek, maar ontzettend lief xD). Ze is een beetje als een moeder voor ons hier in het verre Japan ;P Zo behandelt ze ons in elk geval; ze heeft altijd eten of snoepjes bij zich, bemoeit zich constant met ons en neemt ons overal mee naar toe. Ze is echt geweldig ;P
Ik heb trouwens voor het eerst sinds mijn aankomst hier tempura (vis of groenten met gefrituurd deeglaagje) op en het was lekker!

Foto's volgen!

++

Mood: GOOD
Song: EVE by vistlip.