donderdag 30 april 2009

En toen was er weer een week voorbij..

De tijd vliegt, en toch ook weer niet. Het is alweer een week geleden dat ik gepost heb hier, en hoewel dat maar zeven daagjes is, lijkt het veel langer. Een vreemd iets, tijd.

Vrijdag 24 april
Deze vrijdagavond zijn we wezen discobowlen ter gelegenheid van Luciano's verjaardag. Het was supergezellig (en nummer 2 op de Japanse lijst van entertainment, na karaoke), en opgedeeld in drie groepjes hebben we naast elkaar twee rondes gebowld. Ik kan tevens niet zonder trots zeggen dat ik door twee strikes achter elkaar de tweede ronde gewonnen in mijn groep gewonnen heb ^0^

Zaterdag 25 april & zondag 26 april
Regen. Véél regen. Niet echt een dag om op pad te gaan dus. Aangezien we ook voor de volgende dag een paper moesten inleveren, hebben de meeste van ons deze dag daaraan besteed.
De zondag was echter letterlijk een zon-dag, en Michelle, Dorian, Luciano en ik gingen naar Harajuku, de zogeheten freakshow van Tokyo. Nou, dat viel dus behoorlijk tegen =P De Harajuku Brug, die 'vroeger' nog vol zat met excentriek geklede figuren was nu behoorlijk leeg en de paar die er wel zaten, toonden niet echt interesse. Daarnaast was het ZO vol met toeristen dat we weer snel vertrokken.
Even nog door Yoyogi Park gegaan (het park waar we een paar weken geleden sakura gekeken hebben) en daarna op naar Takeshita Dori, de straat waar je moet zijn voor hippe/excentrieke kleding en accessoires. Na een aantal shops (waaronder fanshops waarvan de muren bedekt zijn met posters/foto's van allerlei superpopulaire boybands/acteurs/actrices waarvan je dan die je wilt kunt uitzoeken - een bizar fenomeen, waar de hormonen rondvliegen) zijn we meer naar de achterliggende straatjes geweest en die zijn zo mogelijk nog cooler!
Bij een arthouse genaamd Design Festa werden we door een cameraploeg van NHK gevraagd of ze ons mochten film terwijl we erdoorheen liepen. Nou, daar zeggen wij geen nee tegen uiteraard, en zijn we door het appartement gelopen waarvan de muren gedecoreerd waren met muurtekeningen. Het moest natuurlijk allemaal natuurlijk lijken, maar als je de weg niet weet, blijkt dat toch wat moeilijk xD
Tevens nog even Kiddyland aangedaan, een zes-verdiepingen warehouse met allerlei (cute) stuff van dingen als Hello Kitty, Snoopy, anime, games... you name it. Bizar. Het was zo chaotisch, druk en noisy dat het tegen het irritante aanzat ;D
Trouwens, toen Luciano en ik bij de Togo tempel in Harajuku waren, waren we zowaar getuige van een Japanse bruiloft! Of in elk geval, de processie ervan, compleet met Shinto 'muziek'. Ik heb het filmpje geupload, dus als je HIER klikt, kun je het op YouTube zien. ;D

Maandag 27 april
Naast de gewone taallessen, zijn we vandaag met Dr. Cwiertka naar Tokyo Metropolitan Library in Hiro-o geweest. Interessant, hoewel de rondleiding niet echt veel voorstelde. Er waren wel echt iets van zes verdiepingen, en superrustig. Geen idee of ik er nog heenga, though.


Dinsdag 28 april
Vandaag waren we VRIJ. Heerlijk was dat (en tevens slecht voor het ritme waar ik eindelijk in zit.. uitslapen helpt dat niet echt). Ik ben in mijn eentje op pad gegaan voor mijn onderzoek naar omamori, en daarvoor ging ik naar Akasaka (niet te verwarren met het populaire en toeristische Asakusa). Na superlang zoeken (echt een heel gedoe daarzo), waarbij ik een stuk door het on-Japanse Roppongi ging, vond ik eindelijk een tempel, en niet eens degene waarnaar ik op zoek was xD Maar het was een heel mooi complex, en ze hadden best aparte omamori, waarvan ik er dan ook twee gekocht heb voor mijn research.
Hierna ben ik teruggegaan naar Roppongi, waar echt hele gave architectuur staat, en de hele hoge Mori Tower, vanwaar je een heel mooie city view schijnt te hebben. Dat ging ik echter niet doen, maar heb wel een hele mooie Japanse tuin (temidden van al deze moderne architectuur dus, dat blijft apart) gevonden, en ook foto's gemaakt - die komen later!



Na wat rondlopen door Roppongi richting de Tokyo Tower gegaan omdat daar vlakbij de Nederlandse Ambassade ligt, waar we die avond een bijeenkomst hadden vanwege Koninginnedag! Eenmaal daar aan gekomen nog wat foto's gemaakt, en toen voor de ambassade mijn gevonden resultaten van het onderzoek uitgeschreven.
Rond een uur of zes was er pas één iemand van de Pilot groep, dus ben ik maar met Arne naar binnen gegaan (de rest kwam kwartiertje later ofzo). Maar wat bizar, in hartje Tokyo omgeven te zijn door Nederlanders, en Nederlands alleen. En overal Nederlands eten als haring, kaas (veel van onze groep werden gek, echt!), friet met (vieze) mayonaise, rosbief, en Indische pindasaus/saté. Bizar, echt waar!
We hebben het nog lang uitgehouden daar, de Nederlandse Ambassadeur was ook ontzettend tof, we staan nog met hem op de foto (ook die komt nog!). Na deze bijeenkomst zijn we nog naar de Tokyo Tower gegaan, maar die ging net dicht toen we daar aankwamen, en ook de Tokyo Metropolitan Government Building in Shinjuku was net dicht toen we voor de deur stonden =P. Ik was in elk geval blij toen ik weer in bed lag.

Woensdag 29 april
Uitgeslapen, en beetje genoten van het lekkere weer. Boodschappen gedaan en dergelijke.
Maar daarna was er weer een concert!! Ditmaal in Shibuya, en wel van Sel'm (nogmaals, yay! ^^), heidi. (ook yay, eindelijk gezien!), Deluhi (kende ik niet), lynch. (wel eens van gehoord) en Duel Jewel (ook leuk).
De zaal was groter dan in Takadanobaba, en het had ook echt een hele andere sfeer. Toen Deluhi begon, dacht ik echt: ik houd van J-rock xD Japanse bands zijn zo ontzettend goed live, dat is echt niet normaal ;D Het was weer genieten alom, het Japanse publiek blijft wennen (aan de ene kant is hun rustigheid erg fijn, scheelt weer ruziën en blauwe plekken, maar aan de andere kant zijn die ingestudeerde pasjes zo dom en schaapachtig), maar de bands waren super. Sel'm was wederom super! En eindelijk heidi. eens gezien ;D
En wéér merchandise gehaald, de nieuwste cd van Sel'm, en tot mijn grote (en blijde) verrassing zaten er gesigneerde foto's van de bandleden bij! Dus yay =D

Nu, het is hier weer 19.07u, dus tijd voor avondeten! De foto's komen eraan!

++

Mood: tired & hungry
Song: Spiral World by Sel'm

donderdag 23 april 2009

Reflection

Tijd om weer eens te updaten!
Ten eerste: het is vandaag Luciano's verjaardag, en hij heeft een (in Japan, tenminste) memorabele leeftijd bereikt: op je 20e mag je namelijk legaal drinken en uitgaan ;D Nogmaals gefeliciteerd, Luc!
Ten tweede wil ik mijn broertje Marco veel plezier wensen op het gala van (zijn) vanavond en in de limousine; ik wacht op de foto's!
Tot slot: iedereen bedankt voor de leuke en lieve reacties op mijn blog, ik doe het immers voor jullie allemaal ^^

Goed, de week is weer eens voorbij gevlogen. Morgen is het alweer vrijdag, en staat het weekend weer voor de deur (yay!). Nog geen concrete plannen, behalve voor morgenavond, aangezien we dan Luc's verjaardag gaan vieren op de bowlingbaan ;D
Met mij gaat het goed, heb het ontzettend naar mijn zin. Ben helemaal op mijn plek in mijn kamer, met alles bij de hand. Heb op dit moment alleen wat keelpijn, maar daar heb ik al middelen voor gevonden; mooi niet dat ik hier ziek ga worden! Qua huiswerk gaat het ook goed, het is niet te veel, maar wel genoeg om de studiepunten te dekken die we hier geacht worden te halen.


Luciano en ik met een onbekende Japanner,
die er zomaar bij kwam staan (hij was samen met de fotograaf) ;D

Afgelopen zaterdag heb ik eens uitgeslapen (heerlijk gevoel) en ben ik daarna met Luc de hele dag in het superdrukke maar naar mijn mening een van de leukste districten van Tokyo geweest: Shibuya. Voor wie vorig jaar mijn blog gelezen heeft, denk aan het enorme kruispunt met de niet te bevatten mensenmassa die daar om de zoveel minuten oversteekt!



Aan de Matcha Frappucino

Het was echt een heerlijke dag; super goed weer, lekker rondgestruind, aan Luc's onderzoek gewerkt en gewinkeld uiteraard. Het geld gaat er wel hard doorheen zo, dus dagen als deze moet ik een beetje doseren ;P Tevens ben ik overstag gegaan en heb ik bij de Starbucks een heerlijke Matcha Frappucino gedronken, terwijl Luc aan een Mocca mix ging, en hebben we op ons gemak uitgekeken over het drukke Shibuya kruispunt.

De zondag was wederom een rustige dag, heb ik een beetje gebruikt om uit te slapen, te wassen en huiswerk te maken. Een heerlijke rustige zondag in Tokyo, dus ^^

Maandag begonnen de lessen weer, uiteraard. Op dit moment valt er niet zoveel te vertellen over de lessen tot nu toe, behalve wat ik al gezegd heb. Alles gaat nog hetzelfde, behalve dat we nu op een iets rustiger (en beter bij te houden/te begrijpen) tempo gaan. Hoewel we nog hetzelfde boek gebruiken als in Leiden, krijgen we wel luister- en leesoefeningen die echt supertof zijn! Zo hebben we al geleerd over een bento dag, waarop leerlingen eens hun eigen lunch maken, in plaats van hun moeders. Ook hebben we een krantenstukje gelezen (het blijft moeilijk, al die kanji!) en vandaag ging het over anime (er is verrassend weinig belangstelling in mijn klassengroep voor anime xD).
Afgelopen dinsdag heb ik trouwens echt ontzettend hard gelachen; we kregen tijdens ons derde uur twee songteksten voorgeschoteld van een Japans/Amerikaanse artieste genaamd Angela Aki (ik heb het totaal niet op vrouwelijke zangers, maar zij is echt erg goed :o). Hiervan moesten we dan woorden opzoeken, en kijken of we het begrepen en dergelijke. Maar hier bleef het uiteraard niet bij. We moesten met onze groep B naar het andere lokaal (met TV), en daar gingen we een documentaire over Angela Aki kijken. En toen het liedje kwam waarvan we de tekst hadden, moesten we meezingen (iets wat op een Japanse school doodnormaal is). Nou, ik dacht dat ik het bestierf. Die gezichten van de Nederlandse studenten, terwijl onze twee docenten vol enthousiasme zongen en ons hoopvol aankeken in de hoop ons mee te sleuren in het nummer.. nou, serieus xD Maar het allermooiste was nog dat, toen de doc afgelopen was (en onze docenten gefaald hadden ons te porren te zingen), spoelde Koyama-sensei de band doodleuk terug, en zei ze: 'het is echt heel makkelijk, laten we het nog een keer doen!' Nou, toen had ik het niet meer xD MAAR, iedereen deed mee! En het klonk nog goed en harmonieus ;D


Sengaku-ji in Shinagawa

Ik ben trouwens ook al naar één tempel geweest, in Shinagawa, voor mijn onderzoek. De man die de omamori kocht, was echt aardig en ging van alles erover vertellen. Erg handig voor mijn onderzoek! En geeft me ook de energy boost die ik wel nodig heb om mijn onderzoek echt te beginnen.
Nog een leuk feitje: toen Luc en ik afgelopen maandag samen ging eten in Ikebukuro (yakitori, letterlijk gegrilde kip), werden we door twee half-dronken salary men getrakteerd op twee porties yakitori. Het grappige was dat ze ons in Engels aanspraken, en wij spraken uit goed fatsoen Engels terug.. Maar daar begrepen ze totaal niks van, dus switchen we naar het Japans.. Dat begrepen ze dan, maar dan antwoordden ze weer in het Engels, waarop het riedeltje zich weer herhaalde xD Maar goed, gratis yakitori, wie wil dat niet ;D


Mjammie!

We worden hier trouwens als een idioot volgepropt met allerlei Japanse snoep. Net toen ik dacht dat we wel alles gehad hadden, kwam Yanagizawa-san weer op de proppen met van alles en nog wat. Wie zei ook alweer dat mensen die naar Japan gaan hier afvallen? O.o Ik verdenk Yanagizawa-san ervan een import-Japanners te zijn. Gek, maar ontzettend lief xD

Een minder leuk gebeuren van deze week gebeurde gisterochtend, en heeft mij behoorlijk laten schrikken. We stonden met zijn drieën in de overvolle trein (de rest van de groep in dezelfde coupe, maar eindje van ons af), namelijk Marit, Luciano en ik. Op een gegeven moment tikte Marit mij op de schouder en zei dat ze zich niet lekker voelde en dat ze uit de trein wilde, dus ik zei dat ik mee zou gaan bij de volgende stop.
Zo ver kwamen we niet eens. Voor ik het wist (en Marit ook) was ze flauwgevallen. Ik schrok me echt helemaal dood, maar wist gelukkig mijn hoofd erbij te houden en samen met Luc hebben we haar toen uit de trein gesleurd. De Japanners waren gelukkig erg behulpzaam en maakten een pad vrij voor ons; een Japanner gaf ons zelfs Marits bagage, welke we in alle commotie natuurlijk vergeten waren.
Gelukkig gaat alles goed met Marit, waar ik erg blij om ben, maar Luc en ik waren - net als zij, natuurlijk - ontzettend geschrokken. Maar alles is goed gekomen; we kunnen in elk geval niet zeggen dat hier nooit wat gebeurt.

Goed, dat was een lange update; hopelijk was het boeiend genoeg om tot het einde af te lezen ;) Tot snel weer!

++

Mood: good
Song: This Love by Angela Aki

vrijdag 17 april 2009

Everyone loves Fridays

Of je nu in Nederland of Japan bent, het is altijd leuk als de vrijdag eindelijk aanbreekt. We hebben ontzettend lekker weer gehad de afgelopen week, met gisteren wat miezerige regen, en vandaag een sombere dag - verder alleen maar lekker warm en een stralende zon!
We hebben een behoorlijk vermoeiende en intensieve week achter de rug met elke dag minstens 3,5 uur Japans aan een stuk. We behandelen dezelfde stof als de mensen in Leiden, alleen doen wij niet aan vertalen maar aan begrijpend lezen, en moeilijke constructies en nieuwe woorden worden in het Japans uitgelegd. En als je dan beseft dat je dat begrijpt, en anders desnoods nogmaals vraagt wat het betekent en het dan begrijpt, dan geeft dat echt een kick.
Dit is nou hoe ik Japans wil leren - horen, praten, lezen en schrijven, allemaal in één les en IN HET JAPANS. In deze afgelopen collegeweek heb ik meer Japans gepraat dan in de anderhalve jaar dat ik Japans studeer, en naar mijn idee gaat mijn Japans nu al echt vooruit ;D Dat is dan ook wel wat minder aan studie Leiden; je leert echt heel goed de basis om wanneer je in Japan bent vooruit te gaan, maar een of twee uurtjes conversatie per week blijft te weinig.

De sfeer in de groep is best goed, afgezien van het (typisch Nederlandse, lijkt wel xD) geklaag over het huiswerk. Er heerste toch wel een vakantiegevoel, of in elk geval, drie maanden feestvieren en wat Japans leren leek het beeld dat de meeste voor ogen hadden. En nu dat een beetje in duigen valt, valt dat voor velen toch wel een beetje tegen.
Maar ik heb allang geen zin meer om me daarmee bezig te houden, want ondertussen zitten we wel in Tokyo en is het supervet :D en aangezien we nog steeds in het tweede jaar zitten, en dit jaar ook gewoon (net als de mensen in Leiden) moeten afsluiten met voldoende ECTS, zit luieren er in elk geval niet in ;P Daarnaast leren we niet alleen Japans en over de Japanse cultuur, maar moeten we tevens onderzoek leren doen (en hebben we daar een prachtkans voor) wat we weer goed kunnen gebruiken in ons derde jaar, wanneer we met onze BA scriptie aan de slag moeten.
Jaja, ik heb het goed naar mijn zin hier, en die drie maanden mogen gerust op een rustig tempo voorbijgaan :D

Even nog een beetje wat we deze week gedaan hebben: buiten naar Japanse lessen en Material Culture colleges heb ik niet zo veel gedaan qua Tokyo bezichtigen, aangezien ik het druk had met huiswerk en moe zijn (en toch niet om tien uur gaan slapen..). Daarnaast was ik met mijn groepje ook druk met de presentatie voor Material Culture - we hadden als onderwerp Edo/Tokyo doen, en dat was best een leuk onderwerp, maar de presentatie was niet héél goed. Maar we zijn wel naar het Edo/Tokyo museum geweest, waar ze allerlei replica's van het oude Tokyo hebben en dergelijke, en dat was ontzettend tof ^^ Ook hebben we elke dag weer eens nieuws van Japans snoepgoed/koek gegeten, aangezien Yanagizawa-san elke dag in de pauze wat voor ons meeneemt om te proberen :P
Vanmiddag is het even huiswerktijd, maar vanavond gaat het feest beginnen en dit weekend ga ik veel leuks doen! Lekker naar Shibuya, waar ik sinds aankomst helaas nog niet geweest ben, de Starbucks bezoeken (as promised xD), en misschien al beginnen aan wat veldwerk voor mijn onderzoek.
Dus komt helemaal goed :D

Wat algemene observaties:
1) Zwarte pakken zijn hier echt hip - alle zogenaamde 'salary men' dragen ze en het is echt een tof gezicht xD
2) In de metro of trein is het tijdens spitsuur stil. Doodstil. Tot de buitenlanders beginnen te praten.
3) Het is doodnormaal om de papieren kaft die bij aankoop van een boek om de kaft heen gedaan wordt erom heen te laten zitten, zodat andere mensen niet kunnen zien wat je leest.
4) Na mijn dramatische ervaring met カレー (curry) vorig jaar, heb ik het toch weer gegeten, en mijn conclusie is simpel: ja, het is lekker xD
5) Ik heb hier veel meer afval in één week dan in Leiden in twee weken.
6) Overal waar je gaat eten krijg je thee of water nog voor je je eten krijgt - waarom hebben we dat nog niet in Nederland?
7) De liedjes die op elk station van de Yamanote-sen (de treinlijn die langs allerlei grote stations in Tokyo gaat) zijn tof.
8) De drukte in treinen en metro's 's ochtends (en 's avonds) is ongelofelijk, en daarom is het géén goed idee om grote koffers en rugzakken de metro/trein in te stappen. Maar in elk geval, de drukte is niet eens vervelend (in Nederland zou ik me al irriteren aan de drukte, die totaal níet te vergelijken is met die in Japan) en ik kan niet echt uitleggen waarom. Het is wel heerlijk om als je moe bent eventjes je ogen te sluiten en een beetje te nappen.
9) Op grote stations is het net alsof grote stampedes zich door de ruimte verplaatsen xD
10) Ik wil コンビに (convenience stores) in Nederland.

++

Mood: happy :D
Song: Marine Snow by D

maandag 13 april 2009

Spammage!

Om maar even in de update sfeer te blijven (nee, ik heb het niet druk...):

Lijst van vermiste spullen (van random Piloters):

- een roze met gouden haarlak van 0,5 meter;
- een reep Meiji melkchocolade;
- een kluissleuteltje van het JNI;
- een onderbroek (inmiddels teruggevonden).
Verder:: foto's!


Wie zegt dat je Japans moet eten in Japan? Wij krijgen gewoon
een Nederlands-achtige lunch op het JNI! ;D (04.10)


Paar (gelukte) foto's van de karaoke avond (04.10)


Laatste sakura (04.09) @ Ueno Park


Het trainingscentrum
(04.11) :: tempura van vandaag!

++
Mood: good
Song: The Moon by 12012

De eerste dag!

Vanaf vandaag is het afgelopen met de lol: tijd om te studeren! (alsof we niks anders gedaan hebben de afgelopen tijd..)

Om 9.00u begon het allereerste taalcollege. De mensen met wie ik naar het JNI ging vanaf de mansion hadden problemen met de metro, en kwamen twee minuten te laat (zul je net zien), en dat is natuurlijk not done in Japan, dus morgen zijn we een uur te vroeg xD
Goed, we hebben twee taaldocenten, beide vrouwen, namelijk Yoshida-sensei (een oudere vrouw) en Koyama-sensei (een jongere vrouw). We zijn in twee groepen opgedeeld, niet eens op niveau (geen idee hoe ze het wel besloten hebben), en ik zit in groep B, samen met Luciano, Nick, Marit, Sebastian, Ho-Ling en Dorian.
Wij begonnen met Yoshida-sensei, en we moesten een 自己紹介 houden, oftewel, jezelf voorstellen (op de goede manier, uiteraard). Dus eerste leerde ze ons hoe dat moest, wat goede zinstructuren waren en dergelijke, en daarna mochten we aan de slag. We moesten doen alsof wij (de toehoorders) Japanners waren en proberen te bedenken wat Japanners aan je zouden vragen nadat je je verhaaltje gehouden hebt. Het was eigenlijk best grappig (en ook nog wel moeiljk), maar het lukte allemaal best aardig.
Na 45 minuten hadden we vijf minuutjes pauze en wisselden we naar Koyama-sensei (dat wisselen op één dag slaat nergens op, trouwens..). We gingen verder met ons oude tekstboek, en ze ging de vocabulaire behandelen en in het Japans uitleggen. Was wel gaaf, maar ook wel vermoeiend om je aandacht constant bij het Japans te houden. Maar het gaat steeds beter.
Na 45 minuten wéér een pauze, daarna verder met die vocabulaire, en wéér een pauze en toen kwam Yoshida-sensei weer terug naar onze groep om de grammatica te behandelen. Dat was echt vaag xD Meer een opdreuning van de structuren en beetje toepassen.
Ze spreken ons hier trouwens aan bij de achternaam, wat in Japan heel gewoon is, maar wat met onze ingewikkelde Nederlandse namen echt onzin is xD In plaats van dat ze even slim doen en ons bij voornaam aanspreken (wat ze echt veel gemakkelijker afgaat), doen ze liever moeilijk. Nouja, mij boeit het verder niet zo; mijn naam is gemakkelijk uit te spreken [kaipaasu]. De Goeij (van Sebastian) is al véél moeilijker en ook niet te verstaan als het uitgesproken wordt xD
Tot slot kregen we onze gemaakte test terug. Je werd geacht (more or less) om 80% of hoger te scoren; in elk geval, dan had je het goed gedaan. Ik had 88%, dus mag zeer tevreden zijn, dunkt mij! ;D
Helemaal tot slot kregen we huiswerk op; 13 kanji combinaties voor een dictee morgen, ons geschreven verhaaltje (welke we terug hadden gekregen met correcties) opnieuw in het net schrijven (typisch Japans) en oefeningen maken. Nee hoor, we krijgen het niet druk =D

Gelukkig ging een aantal van ons hierna met Yanagizawa-san uit lunchen, op haar kosten (ze is echt gek, maar ontzettend lief xD). Ze is een beetje als een moeder voor ons hier in het verre Japan ;P Zo behandelt ze ons in elk geval; ze heeft altijd eten of snoepjes bij zich, bemoeit zich constant met ons en neemt ons overal mee naar toe. Ze is echt geweldig ;P
Ik heb trouwens voor het eerst sinds mijn aankomst hier tempura (vis of groenten met gefrituurd deeglaagje) op en het was lekker!

Foto's volgen!

++

Mood: GOOD
Song: EVE by vistlip.

Eerste concert!

Zoals beloofd, bij deze een verslagje van het concert in Takadanobaba AREA. Het evenement heette 'Stylish Wave '09' en er zouden zeven bands optreden, waarvan ik er maar drie kende ;D De zaal was behoorlijk klein, met drie verhogingen vanaf het podium gezien, en het was niet eens zó druk (en er waren, inclusief Benjamin & ik, vijf buitenlanders xD). Er was merchandise, en ik liep meteen weg met een Sel'm polsbandje die smaller is dan een normaal zweetbandje, dus beter!

ジュリエット
De eerste band was ジュリエット, oftewel Juliette. Het klonk best goed, ergens tussen happy pop en rock in. Ben & ik stonden een beetje achteraan, maar we konden het wel goed zien. In elk geval viel meteen op hoezeer Japanners (tenminste, de visual kei bands die ik tot nu toe gezien heb) er een leuke show van kunnen maken ;D
En de zanger gooide er af en toe wat grunts doorheen, die een beetje misstonden met de vlotte muziek die ze maakten xD
Ze speelden helaas maar drie à vier nummers, maar dat was wel te verwachten met een lange line-up zoals bij dit evenement.

Zip.er
Als tweede (na een korte pauze) kwam Zip.er en dat was echt té blij voor mijn smaak xD De Japanners (het overgrote merendeel meisje) gingen wel los met allerlei gezwaai en vage dansjes/handbewegingen, die als een soort unaniem afgesproken ritueel uitgevoerd werden. Nah, was wel leuk, maar té poppy en té feminine voor mij ;D
Foto's mochten trouwens niet gemaakt worden, anders had ik dat zeker eventjes gedaan. De zanger moet trouwens nagegeven worden dat hij kan lachen als de beste! ;D

LuLu
En toen, LuLu! Ik ken LuLu nu al best een tijdje, ze zijn niet zo heel bekend, maar ik vind ze geweldig; dat ik ze eindelijk live kon zien, was dan ook super ^0^
Het optreden was wederom maar kort, maar gaaf; LuLu heeft sinds kort een nieuwe line-up, alleen de zanger is nog 'over', maar wat mij betreft doen ze het goed!
Ik wil ze weer zien =D Heb tevens een album van hun gekocht die ik over Internet niet kon vinden, dus yay ^0^


Sel'm
En alsof het niet op kon, kwam Sel'm na LuLu het podium op; hun muziek en show waren compleet anders dan de voorgaande acts, en het was echt supergaaf. We hadden nog een gaijin (buitenlander) gezien die helemaal uit d'r dak ging, en daarbij met rondzwaaiende haren onschuldige Japanse meisjes lastigviel xD
Tevens van deze band een mini-album gekocht ;D Waarschijnlijk ga ik ze deze drie maanden nogmaals zien <3>

The KIDDIE
Superleuke band, deze! Kende er niks van, maar ze deden het echt erg gaaf, beetje een mix tussen pop en rock, met sterke neiging naar het laatste. Op het einde hadden ze een supermooi nummer, die op het nieuwe album komt (kon hem dus helaas niet al kopen; heb wel andere gekocht xD).
De zanger hield ook best lange praatjes tussen de nummers door, en het verstaan ging behoorlijk goed ^o^

vistlip.
Deze band was live echt goed! Ze kregen de zaal echt mee, en Benjamin en ik stonden inmiddels op het laagste gedeelte, dus echt ter hoogte van het podium. De zanger zag ons, was verbaasd, maar wees daarna af en toe interactief naar ons xD Dat was gaaf ;D
Headbangen in Japan is trouwens echt vaag; het gaat helemaal gelijk, en niemand kijkt meer naar de band tot het volgende stuk [couplet of refrein]. Het is echt heel erg vreemd! xD

-OZ-
Last but not least: -OZ-. Ja, wat moet ik hier over zeggen. Ze waren ruig, goed, enthousiast - ze waren gewoon vet ;D
Al met al was het dus een supergave avond met zes geweldige bands (en een iets mindere..). Ben weer drie cd's rijker.
Concerten in Japan blijven toch echt vaag.. Na een optreden klappen de Japanners niet, wat ik nog steeds niet begrijp en ik ook heel lastig vind om NIET te doen xD Dat bescheiden gejuich dat opstijgt na een nummer vind ik toch niet echt genoeg voor zo'n band, maar ja. Tevens, als de fans niet bezig zijn met een vaag riedeltje van handbewegingen en dergelijke, staan ze maar een beetje te kijken. Serieus, concerten in Japan en in Nederland zijn een wereld van verschil! Geen wonder dat Japanse bands die in Nederland (of waar dan ook in Europa) komen, niet weten wat ze overkomt xD
En nu: op naar het volgende concert!
++
Mood: cheery
Song: Pretending by HIM

zondag 12 april 2009

Update

Bij deze eventjes een update van de afgelopen dagen; ik ben inmiddels ook naar het concert geweest (yay!), maar dat wordt even een aparte post, haha.
In elk geval, na donderdag niks meer gehoord van de test, maar dat zal morgen (maandag dus) wel komen. Dan beginnen immers de lessen, en ik kijk er ontzettend naar uit! ;D

Vrijdag begonnen we om 10.00u met Material Culture college, de eerste sinds onze korte vakantie voor het vertrek naar Tokyo. Het was meer een introductie, en tevens kregen we de kans individueel met onze docente Cwiertka een gesprekje te voeren over ons onderzoek. Ook vertelde ze ons ieder hoe we het gedaan hebben met onze literatuur review, en die van mij was 'very good!!' ;D Oftewel, score! Ook mijn onderzoek gaat goedkomen, dus dat is wel beter.
Na Material Culture college is een aantal van ons met Cwiertka meegegaan naar een enorme department store in Ginza (waar het JNI is), en daar hebben we over de etenswaarafdeling gezworven, en kon ze allerlei dingen vertellen. Was leuk! Daarna nog naar de Maruzen, een héle grote boekwinkel, en daar heb ik maar eens geld uitgegeven aan twee boekjes en een magazine. Altijd goed om te oefenen, deshou?
's Avonds was het tijd voor KARAOKE! Zoals het een goede Japan-bezoeker betaamt xD We zijn met bijna de hele groep gegaan (twee waren er niet bij) en het was zeeeer leuk. Allerlei liedjes kwamen voorbij, van klassiekers (Dragonstin Din Tei anyone?) tot rapnummers (Eminem?) tot Japanse songs. Supergezellig. We keken uit over de drukke winkelstraat van Ikebukuro, en naderhand droop het water letterlijk van de ramen. Wie weet wat voor associaties dat weer opriep ... ;D
Bij terugkomst gingen nog wat mensen naar een parkje vlakbij de mansion (hangjeugd!), maar Luciano en ik gingen weer terug om te slapen. Dit lukte echter niet, want in de lobby kwamen we Japanners tegen die daar aan het relaxen waren en met ons begonnen te praten. Was vet leuk xD En op dat moment dacht ik: ja, ik kan ook Japans! ;D Ik merk wel echt dat mijn praat-Japans vooruitgaat; durf veel sneller wat te vragen en wat zinvols te zeggen, in plaats van alleen maar 'ah, begrepen' of 'ah, is dat zo?' en van die onzin. En kan ook dingen nu echt uitleggen enzo, dus karmapuntjes erbij! Heb zelfs met een van de Japanners e-mailaddressen uitgewisseld, en ontving zaterdagochtend al een mailtje ;D Yay voor socialisen met Japanners!

Zaterdag zijn we naar het centrum geweest waar je leert over hoe je met brand, aardbevingen en typhonen moet omgaan. Wist niet echt wat te verwachten, maar we gingen meer 'downtown' in Tokyo, wat echt gaaf was, en ik ging super gezellig met onze begeleidster (Yanagizawa-san) praten, en ze ging vanalles uitleggen over waar we langs kwamen etcetera. Dat is echt zo ontzettend gaaf!
De training was ook vet, trouwens. Eerst gingen we oefenen wat je moet doen als er brand is en het blauw staat van de rook (dus dat je laag moet blijven, en langs de muur moet gaan en nooduitgangbordje moet zoeken enzo). Op een monitor konden de anderen (je ging in groepjes) je volgen, en als je te hoog was, ging je dood xD Mijn groepje was de enige zonder doden en we waren tevens het snelste uit het rookhok ;P
Als tweede gingen we leren hoe om te gaan met aardbevingen. Toen moest je met zijn vieren op een platform, wat ingericht was als een keuken, en een apparaat bracht dan het platform aan het trillen zoals bij een aardbeving zou zijn. Mijn groepje overleed helaas omdat we te laat onder de tafel gingen zitten xD Beetje jammer ;P We hadden wel de sterkte van 7 op de schaal van Richter, en dat was eigenlijk best eng, als je bedenkt dat dat echt kan gebeuren hier in Tokyo. Maar nu weten we in elk geval wat te doen: onder de tafel schuilen, als het veilig is het gas uitdraaien en de deur openzetten. Dan vluchten.
Hierna leerden we hoe we een brandje moesten blussen, dus hoe je een brandblusser gebruikt. Hier was ik nog het meest blij mee, aangezien ik die dingen altijd wel zie hangen, maar nooit heb geleerd hoe die te gebruiken enzo. Dus dat was nog het leerzaamste!
Tot slot kregen we allemaal een paar laarzen aan en een supergroot regenpak met capuchon enzo, en moesten we een soort douche in waar een tyfoon gesimuleerd werd. Dus superharde wind (viel best mee, aangezien ik achter lange mensen stond xD) en ontzettend veel water. 't was eigenlijk grappiger dan het zou moeten zijn. Maar ik ben blij dat ik altijd zo'n uitgebreid regenpak met laarzen in mijn tas heb zitten! :D
Het centrum was dus zeker wel leerzaam, maar het heeft ons (of in elk geval mij) ervan bewust gemaakt dat het zeker wel kan gebeuren terwijl we hier zitten. We kregen in het begin ook een film te zien over de aardbeving hier in Japan, 7 op Richter, en de beelden waren best schokkend. Maar laten we hopen dat we veilig zitten, en anders weten we ons in elk geval te redden!
Verder was de zaterdag rustig. Nog gewerkt aan huiswerk, op mijn gemak gegeten en een serie zitten kijken.

Zondag zouden we voor onze presentatie (iedere groep van Material Culture moet een presentatie houden over bepaald onderwerp - de onze is Edo/Tokyo) naar het Edo-Tokyo Museum gaan, maar dat ging uiteindelijk niet door. We hebben wel besproken wat te doen en dergelijke, dus we kunnen aan de slag!
Hierna was het al tijd om naar Takadanobaba (nostalgie! De plaats waar in vorig jaar zomer verbleven ben tijdens mijn week Tokyo ^^) te vertrekken voor het concert, maar voor details, zie volgende post!

++

Mood: happy
Song: i m i t a t i o n by KIDDIE

vrijdag 10 april 2009

Gisteren hebben we de test gehad die ons level van Japans zou checken, zodat de docenten daarop in zouden spelen.
Met een groep van ik geloof zes hebben we een andere route naar het JNI geprobeerd, namelijk met de JR Yamanote line, die langs allerlei grote districten van Tokyo gaat. Het duurde beduidend langer, en het was beduidend drukker (spitsuur) maar het was wel leuk ;D

De directeur van de Naganuma school, van welke we docenten 'krijgen' op het JNI, was er ook. Erg leuke man die duidelijk Japans praatte en goed uitlegde. Na een introductie van hem van het aankomende programma - het is echt heel erg veelbelovend! - stelde hij de twee docenten voor die ons in twee groepen les zullen geven. Het zijn beide vrouwen, en heb hun namen niet echt meegekregen, maar ze lijken me leuk.
Rond een uur of tien begon de echte test: drie delen in oplopende moeilijkheidsgraad, waarbij je partikels, woorden, werkwoorden of kanij moest invullen/kiezen; een soort klein opstel over twee topics, en tijdens deze geschreven testen werden we een voor een uit de zaal geroepen voor een conversatietest. Dat was een verrassing voor iedereen en tevens iets waar iedereen weer tegenop zag xD
Bij mij gingen de eerste twee testen behoorlijk goed; ik kon bijna alles zo invullen en heb er wel een goed gevoel over. De derde test was echter van een véél hoger niveau, en iedereen had daar wel moeite mee. Veel kanji en grammaticaconstructies die we nog niet gehad hadden en dergelijke. Dus ik heb maar een poging gedaan het goed te maken, maar geen idee hoe dat uiteindelijk is gegaan. Het opstelletje ging wel, al leek het nergens op vergeleken bij de opstellen die we moesten maken voor schrijfvaardigheid in Leiden ;D
En, tot mijn eigen verbazing eigenlijk, ging mijn conversatie test goed! Voor degene die het niet weten, mijn conversatie is niet zo goed; ben meestal te verlegen of iets dergelijks om goed Japans te praten, terwijl ik het allemaal wel weet. Dus hoop ik hier in Japan over die 'drempel' heen te komen. En het feit dat ik tegen deze docente eindelijk eens in fatsoenlijk Japans (inclusief wat langere zinnen xD) kon antwoorden, was weer een stap in de goede richting!

's Middags zijn we naar Ueno park geweest voor wat laatste sakura kijken (hanami), maar in vergelijking met Yoyogi viel het dan toch wat tegen. We hebben er toch nog eventjes rondgewandeld, maar rond een uur of vier togen we weer naar huis. Daar hebben we nog een grote supermarkt vlakbij de mansion gevonden, en zijn we purikura gaan nemen in een arcade hal (purikura zijn kleine fotootjes die je in een hokje met bijvoorbeeld z'n tweeën neemt, welke je daarna dan in een ander hokje kunt bewerken met tekeningetjes, sterretjes, tekst en dergelijke.. een zeer creatief proces ;D).


Vandaag hebben we voor het eerst weer ons focusvak Material Culture. De ochtend is weer mooi, met veel zon en warm; het belooft vandaag 25 graden te worden :)

++

Mood: cheerful
Song: none *watching NHK*

woensdag 8 april 2009

Adres in Tokyo

Voor degenen die mijn adres in Tokyo willen hebben, bij deze: ^0^


Weekly Mansion Ekoda
Diana Kuijpers
Room 904
Tokyo-to, Nerima-ku
Sakae-cho 8-6
Japan 176-0006


Ik wil naar huis...

... mooi niet dus ;D

Vandaag zijn we yet again de weg kwijtgeraakt en wilden we echt graag naar huis (allemaal nog moe ;P) en hebben we lang gelopen met een hoge meligheidsgraad en zware tassen, tot we er echt geen kracht meer voor hadden en er helemaal klaar mee waren. Maar uiteindelijk konden we ons huis (de Weekly Mansion, red.) weer vinden xD

Lekker weer, een leuke groep & veel sakura - kortom: een super dag! Behalve de ochtend dan.. Die begon leuk - we waren zo'n twintig minuten te vroeg op het JNI, netjes dus. Dhr Remmelink gaf ons uitleg over het JNI, wat we gaan doen, we kregen kluisjes toegewezen en allerlei praktische zaken werden behandeld. Vooral het feit dat we er meestal gratis drank uit de automaat kunnen halen was van speciale interesse.
De tweede helft was langdradig en onnodig ingewikkeld. Yanagizawa-san (hoofd van JNI) begon alles uit te leggen in het Japans over het openbaar vervoer en allerlei onzin wat veel te ingewikkeld werd, waardoor iedereen met verwarde gezichten naar haar en elkaar keken. Dit resulteerde uiteindelijk in dat Dhr Remmelink ging vertalen, maar hij vond dat Yanagizawa-san het te moeilijk maakte en blabla. Met andere woorden, op een gegeven moment vond ik het wel prima, vooral omdat iedereen begon te discussiëren, en dat vond ik een mooi moment om te vertrekken ;D Dit was trouwens wel de eerste keer dat ik besefte hoe vermoeiend het kan zijn om langere tijd naar Japans (op 'normale' snelheid gesproken) te luisteren; ook al begreep ik het wel, ik moest wel mijn aandacht er nog goed bij houden.

Goed, met zo'n acht man gingen we op naar Yoyogi Gyoen (Yoyogi Park), en namen de JR Yamanote-sen (de beste lijn ooit) naar Harajuku station. Na wat te eten gehaald te hebben bij een combini (die we nog goed moesten zoeken ook) naar het park. Daar aangekomen:
WAUW.
Sakura (kersenbloesem)
Superveel!
Supergaaf!
Ik was helemaal onder de indruk en de sfeer die er hangt, is ongelofelijk. Voor je naar Japan gaat, zou je kunnen denken dat de hype rond sakura een beetje overrated is, maar als je dan in zo'n park staat, vol met sakura in volledige bloei, dan verandert die denkwijze op slag. Het is echt magisch mooi.
De foto's spreken voor zich ^0^


Voor meer foto's, KLIK HIER!

We hebben echt veel foto's gemaakt, ook vooral met z'n allen :) Onder de bomen hebben we, net als vele Japanners en toeristen, geluncht en lekker gerelaxed in de heerlijke zon. Daarna zijn we nog verder door het park gegaan - er waren ook zoveel sakura!
Hierna hebben we nog de Meiji Jingu bezocht - de Meiji tempel waar ik vorig jaar zomer ook ben geweest. Dit was tevens mijn eerste gelegenheid om wat aan mijn onderzoek naar amuletten die je bij tempels kunt kopen te doen.
Na de tempel zijn we richting Nerima St. gegaan om boodschappen te doen bij een echte supermarkt, om dus even dingen als shampoo en dergelijke te halen, en tevens een fatsoenlijk ontbijt. Erg leuk dat je er stukken octopus kunt kopen, of je eigen stuk zalm kan uitzoeken in een bak met bevroren zalmmoten, en tevens douchezeep koopt in de vorm van een zak... Afrekenen gaat hier duizend keer sneller (en vriendelijker, uiteraard) dan in NL; je legt het geld neer, dat wordt in de geautomatiseerde kassa gedaan en die geeft, na het invoeren van het gegeven bedrag, het wisselgeld terug. Ook, de plastic tassen die je krijgt, zijn groter dan ze lijken en tig keer handiger!
Na deze interessante ervaring waren we twee van ons kwijt, maar die leken niet meer in de winkel te zijn; ook bellen hielp niet, dus na even gewacht te hebben, zijn we lopend naar onze mansion gegaan - wat ons meer dan een halfuur kostte, als het niet meer was. Dus met die zware boodschappentassen over het voetpad slenterend begaven we ons in wat we dachten dat de richting van de mansion was; het was echt super onduidelijk op de kaart.
Toen we uiteindelijk bij een volgende station van de lijn kwamen, bekeken we opnieuw een kaart, en bleek dat we wel goed liepen, maar dat het nog wel even duurde voor we de mansion zouden bereiken. Dus besloten we radicaal bij de McDonalds te gaan eten - yay voor Japans eten!
Uiteindelijk bereikten we uiteraard de mansion en nu is iedereen naar zijn eigen kamer. Misschien dat we nog weggaan, misschien ook niet - iedereen is nog behoorlijk moe, en morgen hebben we om 9.00 AM de 'Japanese Level Check' test, die ons in twee groepen zal verdelen. Dus daar moeten we wel een beetje uitgerust voor zijn!

++
Mood: tired; happy
Song: The Rehearsal (Finding Neverland OST)