maandag 25 mei 2009

Time flies!

Tijd voor weer een update; we hebben wel weer wat meegemaakt dat het waard is om even tijd voor te nemen ^^ Maar eerst felicitaties voor mijn senpai Marco Lambooy, aangezien hij vandaag jarig is =D
Goed, de update dan:

20 mei: Naganuma School
Vandaag zijn we met de hele groep en onze twee docenten Japans naar de Naganuma Talenschool in Shibuya gegaan. Daar zouden we dan een klas buitenlandse studenten Japans ontmoeten om mee te praten en te 'discussiëren'. De twee dagen ervoor hadden we wat voorbereidingen in de les gedaan als in wat je zou willen vragen aan hun en welke vragen je zou kunnen verwachten etc.
Het was ten eerste superlekker weer, echt warm. Groep A ging in het gebouw een theeceremonie mee te maken (en te leren) en groep B (mijn groep) ging in een computerlokaal mailtjes aan de docent versturen om te oefenen hoe je een formeel e-mailtje moest opstellen in het Japans (nou heb ik sowieso al een hekel aan het hele formele Japans, genaamd keigo, dus dit was niet zo'n leuke oefening -- wel erg nuttig).
Daarna was het onze beurt voor de theeceremonie, in een kleine washitsu (Japanse stijl kamer met tatami-matten enzo, en de traditionele inrichting). Het was erg proppen, maar ach, wel leuk. Hoewel we allemaal erg ons best deden de 45 minuten in seiza te zitten (op je knieën dus), moesten de meesten van ons toch opgeven xD Het was verder wel leuk, maar de precisie waarmee alles gedaan moet worden en zo is toch wel een gek iets...
Hierna was het dan tijd om de verschillende mensen te ontmoeten van de klas. Veel kwamen uit Taiwan en Korea, en een enkeling uit Duitsland, Italië of Engeland. We werden in paartjes opgedeeld en dan moest je met iemand 'verplicht' over bepaalde onderwerpen discussiëren.. niet dat iemand dat echt deed, want random dingen vragen als hobby's en dergelijke is natuurlijk veel interessanter. Alles ging in het Japans overigens, dus erg leuk je eens te meten met anderen en wederom een goede oefening.
Na deze succesvolle ochtend/middag zijn we met een aantal van de Naganuma leerlingen naar een Chinees restaurant in Shibuya geweest; erg gezellig, lekker eten ook en weer nieuwe vrienden gemaakt; kortom: geslaagde dag!

21 mei: Onderzoek
Tijd voor onderzoekspresentatie! Als een van de weinigen (of enige, we zien t morgen) in het Engels gedaan. Daarna hoorde ik van dr. Cwiertka dat ze erg tevreden was over de onderzoekspaper die ik had ingeleverd, en dat hij groot potentieel had; oftewel: ik ben tevreden! Nu alleen nog even de paar kritische puntjes afwachten en dan verbeteren en inleveren voor de einddeadline, en dan zit dat er ook weer op ^^
Met andere woorden, het onderzoek is bijna afgerond en ik kan al tevreden zijn :D Nu alleen nog verbeteren, én in het Japans presenteren deze week! Spannend :p

22-24 mei: ziek & Harajuku
Helaas was ik deze twee dagen ziek. Niet heel ernstig zoals Luciano eerder, maar wel vervelend; een soort migraine leek het wel. Niet veel gegeten, maar wel fruit en dergelijke. Luciano bracht me zelfs nog een ontzettend lekkere afhaalmaaltijd Japanse stijl; voor zover ik honger had, was het superlekker!
Deze dagen bracht ik dan vooral slapend/serie-kijkend door. Beetje saai, maar wel goed, want zondag ging het al een stuk beter. Moest ook wel, want maandag wachtte eindtentamen Klassiek Japans (yay...), en die wilde ik toch wel ontzettend graag halen!
De zondag namiddag had ik nog afgesproken met Miki, een meisje dat ik vorig jaar zomer heb leren kennen in Fukuoka bij een concert van Plastic Tree. Had er niet zoveel zin in (voelde me nog niet 100%), maar het was superleuk! We zijn bij een coffeeshop wat gaan drinken en hebben daar zitten praten voor twee uur, waarna we naar een recordshop zijn gelopen die ik niet kende. Daar heb ik dan ook even mijn slag geslagen, aangezien Sel'm een nieuwe mini CD had uitgebracht, waar ik een DVD bij kreeg, en ook een mini CD van LuLu met gratis DVD en poster! Oftewel, S C O R E! :D Zo blij als een kind.
Hierna met Luciano, die door Harajuku/Aoyama had lopen dwalen in de middag, pizza wezen eten in Harajuku. Superlekkere pizza, overigens! Erg goede kwaliteit. Wel een restaurant met overwegend (en typisch, dus) veel buitenlanders, en daarnaast twee aandachtszoekende Japanners naast ons. Maar we hebben daar goed gegeten, en met een zeer content gevoel gingen we weer naar huis.. waar helaas Klassiek Japans wachtte, maar goed :p

25 mei: Nissan & Klassiek Japans
Tijd om vroeg op te staan! Rond halfzes stond ik naast mijn bed, en om tien voor zeven vertrokken we vanuit de Mansion naar Shinagawa (op de Yamanote-lijn). Daar werden we opgewacht door meneer Remmelink die ons vandaag zou begeleiden naar de Nissan fabriek in Ooppai (in Kanagawa prefectuur). Het duurde lang, ook vanuit Shinagawa met de trein naar een station (naam vergeten) en dan lopen naar de fabriek. En het was vroeg ._.
In de Guest Hall werden we ontvangen, en hoewel ik totaal NIET van de auto's ben, stond daar wel een hele hele HELE mooie auto, namelijk de Nissan Fairlady Z (klik HIER voor foto). Ja, dat was wel echt een mooie auto :O We werden meegenomen naar een ruimte waar we een Engelse powerpoint presentatie kregen te zien (en een filmpje over Nissan), maar waarbij onze begeleidster in het Japans vertelde. In keigo. T maakt Japans zo ontzettend lastig, al die formele woorden en structuren...
Goed, hierna met de bus naar de haven, waar alle 'klare' auto's stonden te wachten om met enorme schepen verscheept te worden naar waar dan ook over de wereld. Toen we weer terugkwamen bij de Guest Hall, gingen we naar de fabriek waar de ontzettend lelijke mormel van een auto genaamd Cube gemaakt werd (klik HIER). We konden zo wel echter het hele proces zien van een auto maken, en dat was boven verwachting super interessant! We konden alles zien van de kale body van een auto tot hoe de deuren in elkaar werden gezet, de ruiten, en zelfs hoe een robotmachine hielp om een heel dashboard in één keer in de auto te schuiven. Gaaf proces was dat!
Het was wel ontzettend lawaaiierig daar (niet geheel verrassend), allerlei alarmpjes en waarschuwingssignalen en dan ook natuurlijk de geluiden van de machines en dergelijke. De lucht was ook niet helemaal 100%, maar de werkomstandigheden zijn behoorlijk goed; de werknemers werken in shifts, en daarbij is het lopende band proces erg vergemakkelijkt, waardoor niet het uiterste gevergd wordt van de werknemers (hoewel je wel 1000x hetzelfde moet doen, namelijk 'jouw' deel van de auto, en nog op tijd ook, want anders schop je het hele proces in de war...)
Ik heb in elk geval besloten niet in de fabriek te gaan werken xD

Goed, hierna was het tijd voor hel: Klassiek Japans. Iedereen keek er ontzettend tegenop, en niet onterecht, aangezien wij geen colleges en dergelijke hadden gehad. Maar het tentamen ging boven verwachting goed, en ik denk dat ik er wel een voldoende voor haal, wat fijn is, anders kon ik een herkansing over ALLE stof van het hele jaar maken, en daar heb ik geen zin in ;D

Verder gaat alles hier zijn gangetje. Mensen in Leiden zijn begonnen aan hun tentamens, maar wij hebben buiten Klassiek Japans voorlopig niks. Hier in de groep zijn mensen die al bepaalde dingen ontzettend missen van Nederland (vooral kaas en hagelslag :p), anderen echt totaal niet. En verder gaan we gewoon door met de lessen en we zien wel wat er allemaal nog op ons pad komt deze week!

Tot later!

++

Mood: tired
Song: 蜷局 by Dir en grey

maandag 18 mei 2009

Het Normale Leven

(met uitzondering van het weekend..)
Zit op dit moment op Nichiran Gakkai (JNI). Er is bijna niemand van de Nederlanders; ze zijn even on-Japans naar de Subway voor een heerlijk broodje :p

Het is inmiddels alweer een weekje ofzo geleden sinds ik heb geschreven; sommige dingen zijn voor mij al zo normaal geworden dat het niet meer interessant lijkt om erover te schrijven.
Met mij gaat alles goed, ben al helemaal gewend en loop hier rond alsof ik hier al jaren woon xD. We hebben afgelopen week binnen onze groep wel vijf zieken gehad. Inmiddels is bijna iedereen weer beter; ikzelf heb een beetje keelpijn, maar niks ernstigs denk ik.
Influenza A verspreidt zich hier inmiddels als een gek; vandaag reporteerde de krant 96 griepgevallen in Japan. In het weekend zijn er schijnbaar veel besmette mensen gesignaleerd -- misschien toch een teken om een mondkapje te gaan dragen. :/

Gedurende de week is er verder niet veel gebeurd. De deadline voor Material Culture research paper kwam eraan (zaterdag), en iedereen had natuurlijk het dagelijkse huiswerk, en een groot kanji tentamen. Ik kan in elk geval zeggen dat mijn paper op tijd af was, inclusief presentatie voor aanstaande donderdag, dus ik kan tevreden zijn ^^ Was verder ook tevreden over wat ik had geschreven. Daar waar ik commentaar op krijg van mijn 'peer reviewer' kan ik nog verbeteren voor de tweede deadline, dus :)

Goed, zaterdag was het dan ook tijd om na de deadline te gaan feesten! :D
Met de Japanners uit de Mansion (van de vorige, uitvoerig beschreven toffe avond :p) gingen we naar Ikebukuro om te bowlen. Ik zat samen met Sara met twee Japanners (ze hadden de teams goed gemixt), en ze waren leuk ^^ Met uitzondering van drie ontzettend zielige bowling pogingen van mij (die later weer goed gemaakt werden met twee strikes) en een gebroken nagel ging alles goed :p
Hierna gingen we met zijn alles in hetzelfde gebouw eten. De groep was te groot voor een kamer, dus splitsten we op; ik zat in de kleinere groep van negen (vier Nederlanders, rest Japanners). Het was echt ontzettend gaaf! Op een gegeven moment zijn we (tijdens het eten van van alles dat ik niet echt kende, maar wat wel goed smaakte) over gegaan op drinkspelletjes. Om die hier te gaan beschrijven kost teveel tijd en ruimte, maar als ik terug ben in Nederland, zal ik ze eens introduceren -- lol (en alcohol) verzekerd!
Na twee uur ofzo zijn we teruggegaan naar Ekoda met zijn allen. Sommige mensen gingen terug naar de Mansion, maar een meerderheid (waaronder ik dus) ging nog naar een soort izakaya. Ook daar was het super gezellig! De alcohol vloeide ook rijkelijk, wat voor sommige het Japans ten goede kwam :p
Ik heb met een aantal Japanners echte gesprekken gevoerd, als in, gepraat over wat serieuzere onderwerpen en er ook discussie over gevoerd, wat me nog best goed af ging. Met andere woorden, ik ga vooruit :D Dus ik ben blij ^^
Het feit dat deze laatste nomikai (drinkmeeting) tot ongeveer 4 uur 's ochtends duurde, moet genoeg zijn om aan te geven hoe leuk het was :p

Jammer genoeg gaat deze groep Japanners eind deze week weer ieder terug naar hun eigen stad om daar naar hun bedrijf te gaan (ze waren hier in Tokyo voor training). Misschien zit er nog een meeting in, maar dat weet ik zo niet. Heb wel nog een paar e-mailadressen uitgewisseld, dus :D

Vandaag zijn de lessen weer begonnen. Momenteel moeten we allemaal twee uurtjes wachten voor een lezing waar iedereen niet zoveel zin in heeft.
Woensdag gaan we naar Naganumu School! Daar heb ik wel echt heel erg veel zin in :D Dat is de school waar we eigenlijk naar toe zouden gaan voor de taallessen, maar dat is dus veranderd; onze docenten zijn echter wel van Naganuma. Dus we gaan meeten met de buitenlanders (denk vooral Koreanen en Chinezen, maar ook een enkele Europeaan) met als voertaal Japans :)
Donderdag presentatie onderzoek en dan maandag bezoek aan Nissan en tentamen Klassiek Japans :s Woensdag bezoek Kikkoman, en dan het weekend misschien eens naar Fuji!

Alles is dus alweer volgepland, en als ik zo vooruit kijk, gaat de tijd echt VEEL te snel! Maar ik ga nog niet aan naar huis gaan denken, want daar heb ik nog helemaal geen zin in :p

Foto's van ons wederom superavondje met onze Japanse vrienden komen snel!

+
PS: iedereen bedankt voor de comments; ja, wanneer ik terug ben, komt er uiteraard weer een 'ik-ben-terug-uit-Japan--laten-we-dat-vieren'-dag! Promise~

zondag 10 mei 2009

3-delige update: deel 3

9 MEI
Sara's verjaardag & de izakaya

Vandaag zijn we dus met zijn allen Sara's verjaardag gaan vieren in het Yoyogi Park te Harajuku (waar een paar weken geleden al die prachtige sakura stonden; het was moeilijk voor te stellen dat dat pas een paar weken geleden was; het lijkt echt al twee maanden terug!).

We hadden met zijn allen geld bij elkaar gelegd voor Sara's cadeau, en daarvan hadden Luciano & Els een prachtige yukata (een 'informele' kimono) inclusief obi (de band die je om je kimono doet) gekocht. Het was trouwens prachtig weer en veel Japanners waren naar het Yoyogi Park gekomen om te relaxen; koppeltjes, naschoolse clubs (een veelvoorkomend fenomeen in Japan) en voornamelijk ook gezinnen met kinderen. Ik heb echt van alles gezien qua activiteiten van zonnen tot vliegeren tot honkballen, voetballen en badmintonnen.
Wij Nederlanders clusterden samen, half in de schaduw, half in de zon, en vermaakten ons met kletsen, beetje voetballen en natuurlijk Japanse snacks verorberen.

Uiteindelijk was een groepje Japanners dapper genoeg ons te benaderen, toen één van hun Nick half commandeerde, half vroeg de bal te passen. Na een beetje gevoetbald te hebben (en poging gedaan te hebben met zijn vieren de bal ten minste tien keer over te schoppen zonder hem op de grond te laten komen) kwamen twee van hun met Nick en mij kletsen. De ene in het Japans, de andere (die vier jaar in Hawaii had gewoond) in goed Engels. Was erg gezellig, en gewoon leuk (en tevens wéér een goede oefening, natuurlijk).


Links: Sebas & Arne hebben 't naar hun zin; midden: gefrituurde zoete aardappel; rechts: groene asperges met bacon

Na een paar uur ons vermaakt te hebben in de zon gingen we naar huis voor een pauze en doucheronde, waarna we opnieuw met zijn allen richting een izakaya (een bar, waar je tevens snacks kunt eten) in Ekoda gingen. Deze was in Japan a la jaren vijftig ingericht (inclusief de muziek/films van die tijd, heel gaaf).


Links: Nick & ik (blij); midden: jarige Sara & Els; rechts:
Ho-Ling,
Luciano en Dorian zijn altijd blij

Ook hier hebben we ons prima vermaakt met zijn allen. We hebben van alles gegeten van yakitori (gegrilde kip) tot chiizu-beekon (oftewel, een blok kaas met een plak bacon eromheen), tot asuparagasu-beekon (groene asperges met bacon) -- zie je, Japans is helemaal niet zo moeilijk!


Links: kaas met bacon; midden: Nick, ik & Benjamin; rechts: Michelle als Japanse big-smiler

Ook allerlei (alcoholhoudende) drankjes werden uitgeprobeerd (de een lekkerder dan de ander..) . Er bestond zelfs Bacardi Chocola, maar dit was meer Bacardi Melk; het was niet vies, maar ook niet super lekker ofzo ;D


Links: Marit, Benjamin 2 & Sebastian; rechts: Corned Beef! (10x lekkerder dan in NL)

En wederom na een aantal uurtjes vermaak, en een afscheidscadeautje van de shopkeepers, gingen we allemaal terug naar huis, om vervolgens de zondag uit te slapen, huiswerk te maken of te gaan karaoke-en, en voorbereiden op een nieuwe week Japans! ;D

// einde deel 3

(en laat niemand ooit zeggen dat ik niet genoeg schrijf :P)

3-delige update: deel 2

6 MEI
Honkbal: Tokyo Giants vs. Yokohama Bay Stars

Woensdag 6 mei was het tijd voor iets wat voor mij een eerste keer was: een honkbalwedstrijd! Ik, als grote sportfan (niet dus), had er eigenlijk totaal geen zin in, maar aangezien het in DE Tokyo Dome was (groot stadion), wilde ik toch wel gaan.
En het viel me alles mee, eerlijk waar! Nee, beter nog, het was supergaaf uiteindelijk.

Het ging om een competitie van drie wedstrijden tussen de Giants en Bay Stars, en dit was de tweede wedstrijd. De eerste tegen Yokohama hadden ze verloren, dus dat beloofde eigenlijk niet zo heel veel voor deze avond.
Goed, we gingen met z'n elven naar de Tokyo Dome, door een gordijn van regen. Toen we naar ons vak gingen, en het stadion dus binnenliepen, was ik wel even onder de indruk! Het was kleiner dan ik had verwacht, maar evengoed indrukwekkend, vooral door het dak.


Links: goed uitzicht op het veld; midden: de Tokyo mascottes; rechts: 'het' Tokyo vak

We waren goed op tijd (het begon om 18.00u), en ik denk dat we rond 17.00u waren. Het zingen ter aanmoediging van het team was al goed bezig, en het was echt bizar hoe gaaf dat was. Ook hier weer -- net als bij alle concerten die ik bezocht heb -- vaste handbewegingen en klappen, samen met samengestelde lyrics (die trouwens bij elke speler veranderden naar diens achternaam, of als die niet binnen het ritme paste, de voornaam). Supergaaf.

klik HIER om de Tokyo aanmoediging te zien.


Links: Tokyo Dome dak; rechts: scorebord na 8 innings

Ik denk een kwartiertje voor de wedstrijd begon, kwamen de cheerleaders op. Het stelde eigenlijk niks voor, maar was wel vermakelijk. De mascottes (we weten nog steeds niet of het een beer/konijn/vos/nieuw wezen is..) waren echter veel leuker!

klik HIER om de cheerleaders te zien

Toen de spelers opkwamen, na aankondigingen met foto op het scorescherm (waarop het Tokyo publiek elke naam in een liedje ging verwerken, zoals het hoort ;P), renden ze allerlei kanten op richting het publiek om ballen erin te gooien. We zaten echter veels te hoog om zoiets ooit te vangen :( Maar was wel gaaf dat ze dat deden. (en we hadden desondanks een super goed zicht op het veld).

klik HIER om een half-Japanner (of zoiets) genaamd Ramirez
te zien die een strike maakt en daarmee het eerste honk bereikt

Links: Giants banner bij het Tokyo vak; rechts: merchandise winkeltjes buiten de Dome
De wedstrijd zelf was wel leuk, vond ik zelf. Soms wat saai (ik haat 'wijd'), maar wel nostalgisch (softbal op de middelbare school, hmm...), en vooral gaaf wanneer iemand eindelijk eens een bal goed raakte. Vooral het Japanse publiek was erg vermakelijk (ook de Dutchies deden hun best mee te doen), en de sfeer was supergezellig- en goed.
Bij het eerste punt dat Tokyo scoorde, ging het hele publiek uit zijn dak en gingen opeens de oranje handdoekjes (waarvan ik dacht dat het slechts 'normale' handdoekjes waren om je support voor Tokyo te laten zien) de lucht in.
klik HIER voor de oranje handdoekjes!
Nou, uiteindelijk ging het helemaal nergens heen. Tokyo scoorde twee punten ergens aan het begin, en Yokohama wist in twee verschillende innings één punt te scoren. 2-2 dus. Ook de achtste inning (van de negen) bleef 0-0 (en dus 2-2 in totaal). Oftewel, wij zagen de bui al hangen, en de sfeer was een beetje bedrukt (niet onder de Japanners, trouwens, die bleven vol vertrouwen en enthousiasme hun riedeltjes afwerken).
Negende inning. Yokohama eerst. Wéér geen punten. Beurt naar Tokyo, de allerlaatste beurt van de avond. Gelijkspel zou niet zo erg zijn; winnen is beter en leuker uiteraard. Nu werd het echt heel erg spannend (vond ik dan). 3 outs en het was gelijkspel (en meteen een beetje een domper; je komt om 'je' team te zien winnen, nietwaar?)
Daar kwam Hayato Sakamoto, dé publieksfavoriet en tevens een van de jongste slagmannen/binnenvelders. In de vorige beurten sloeg hij niet of ontzettend bagger, dus persoonlijk dacht ik dat we naar huis zouden gaan met niks (ik voel me al een echte Tokyo-er :p). Sakamoto slaat. En HOLY ****, HOME RUN! Nou, ik dacht dat de Japanners hun verstand verloren hadden. Staande ovatie, schreeuwen, juichen, zingen, echt alles. Zelfs de Nederlanders waren verbijsterd (en blij verrast).
Wat een supergaaf einde, serieus. En Sakamoto natuurlijk meteen goed gescoord bij de Nederlandse dames (en wat heren). Wat trouwens bizar was, was hoe snel nadat Sakamoto de stand tot 3-2 had gebracht er een podium en achterscherm het veld opgedragen werden en er een snel interviewtje afgelegd werd (met een half-huilende Sakamoto, aww).

klik HIER om het feestvierende Japanse publiek te zien

En ik zou ik niet zijn als ik geen merchandise ging kopen. Ik wilde persé een hele gave sleutelhanger met Sakamoto erop, en zijn shirt op de achterkant van de hanger. Maar nee hoor, uitverkocht. Verdorie. Maar opnieuw zou ik niet ik zijn, als ik toch dat ding zou krijgen, want buiten, bij andere standjes, hing ie nog wel. Dus ook ik heb gescoord ^O^
Het was echt boven verwachting gaaf om zoiets eens mee te maken. Ik zou zelfs nog een keer gaan. De Tokyo Giants spelen nog wel een aantal keer terwijl we hier zijn, dus wie weet!

Nog even wat random feitjes:
Tijd dat de wedstrijd begon: 18:00
Tijd dat de wedstrijd eindigde: 20.53
Speeltijd: 2 uur en 53 minuten
Publiek: 43182 mensen

Ik heb trouwens nog meer filmpjes, dus wie geïnteresseerd is, klopt na 6 juli maar bij mij aan ;P

// einde deel 2

3-delige update: deel 1

Ik wilde aanvankelijk schrijven 'vanuit het natte, sombere en herfstachtige Tokyo', maar inmiddels is het een 'vanuit een heerlijk zonnig en zomers Tokyo' bij deze eindelijk een update. Excuses voor de trouwe lezers!
De update zal uit drie delen bestaan, namelijk 1) Dutchies & Japanners [7 mei], 2) honkbal: Tokyo Giants vs. Yokohama Bay Stars [6 mei], en de 'eerste keer' izakaya [8 mei].

Tussen 28 april en 6 mei heb ik bizar weinig gedaan. Het was Golden Week (soort van meivakantie voor de Japanners, wat dus betekent dat het overal superdruk is), en ik heb van alles bijgewerkt, gelezen en films gekeken -- heerlijk uitgerust voor alles (met name Material Culture) weer begon. Buiten de snelle verspreiding van de 'varkensgriep' en de belachelijke aanslag op de koningin, vanuit Nederland ook niet zoveel gehoord.
Dus bij deze de echte update:

7 MEI

Op 7 mei, op een heerlijke avond, ging de hele groep Nederlanders (voorts 'Dutchies') op naar het restaurantje waar we laatst ook okonomiyaki (een soort pannekoek die je zelf maakt; je krijgt een bakje met je bestelde gerecht -- bijv. bief met wat groenten -- waar dan een hele brei van ei en dergelijke bij zit; deze moet je roeren en daarna op de bakplaat gooien; daarna doe je erover wat je wilt (bijv. mayonaise), en eten maar) gegeten hadden. Dit keer waren het echter niet alleen Nederlanders; met een groep van tien Japanners (jonge salarii man) die een aantal van ons kende uit de Weekly Mansion, hadden we daar gereserveerd. Behalve dat de vrouw die daar werkt stijl achterover sloeg toen drie van ons gingen reserveren [en dan ook de hele tent reserveerden voor 24 man], verliep alles op rolletjes.


Links-midden: de verschillende tafels; rechts: Marit & 'George'

En het was LEUK. Ik heb me echt ontzettend goed vermaakt daar. Links van het gangpad waren vier kookplaten, waar vijf man omheen konden zitten; aan de rechterkant van het gangpad waren nog drie platen waar maar twee man bij konden. Met andere woorden, één Japanner per Nederlander aan de rechterkant ;D
Ik was ook rechts gaan zitten en kreeg gezelschap van Satoru (zie foto's). Was echt ontzettend leuk! Alleen maar Japans gepraat, soms met horten en stoten, andere keren behoorlijk vloeiend. Vooral toen bleek dat we wat films en bands beiden leuk vonden, ging het helemaal goed natuurlijk ;D Ook met andere Japanners nog gepraat (Naoki, zie foto's), en ook met Yuuki uiteraard, de jongen met wie ik al eerder gemaild had.


Links: Marit, Yuuki & ...; midden: yakisoba van de plaat; rechts: geen commentaar

Iedereen vermaakte zich uitstekend; het eten (en niet te vergeten: het bier) ging er snel doorheen terwijl er Japans gebabbeld werd. Als de Japanners in het Engels praatten (ik zal Yutaka's 'order please' tegen de vrouwen die er werken niet zo snel vergeten, haha), was het echt ontzettend grappig. En uiteraard werden er ook foto's gemaakt.


Links: Satoru, ik & Naoki; midden: *vlnr* Naamloos, Ho-Ling, Yutaka, Nick, Michelle, 'George' & Yuuki; rechts: groep (met Kazuki aan het bier..)

Wij Nederlanders kregen trouwens ook af en toe wat versnaperingen om eens te proberen; dit noemden de Japanners dan 'herinneringen maken' ;D Het desert a la crepe was erg lekker, we kregen ook octopus en dat was niet vies maar ook niet echt lekker. Maar leuk dat we dat kregen, sowieso.


Links: proost *vlnr* Choji, Yutaka, Sebastian & Satoru; rechts: ik, Naoki, Sara & Satoru

Na een uurtje of twee zat het er al zo'n beetje op; iedereen had de dag erna weer school/werk, dus wilden we het allemaal niet te laat maken, hoewel het supergezellig was. Na een hartverwarmende speech van Yutaka -- die ik tevens heb opgenomen, maar nog niet geupload heb; link komt nog -- gingen we (met zijn allen, natuurlijk) terug naar de Mansion.

Ik ben trouwens dezelfde avond nog door (half-dronken) Japanners aangewezen als Paris Hilton lookalike.. Kun je nagaan hoe ver ze heen waren xD De belachelijkheid van die vergelijking spreekt voor zich :p

// einde deel 1.